پروژه یک ویلای دو خواهر در شمال ایران شامل دو ویلا کوچک برای دو خانواده (دو خواهر) بود، دو ویلا که هدفشان کمترین نشان دادن در بستر جنگلی بکر این منطقه بود.
در طراحی این دو ویلا سعی شد در محل تلاقی دو محور اصلی فضایی مرکزی بین دو ویلا ایجاد شود و ضمن جداسازی این دو و تعریف تعاملی خاص برای دو خانواده. برای ارائه نمایی جدید از طراحی ویلا در آن منطقه که معمولا دارای ویلاهای معمولی بدون خلاقیت بصری است.